Noor Shahidha

இன்று முழு உலகையே அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்கும் ஒரு பெயர் தான் கொரோனா. கொவிட் 19 என்ற பெயரால் அறிமுகமான வைரஸ் இதுவாகும். இது சுமார் இரு வருட

பெண்ணே உன்னை நான்கு சுவற்றுக்குள் முடக்கிட நினைப்பவர்களுக்கும் அடுப்பங்கரையில் அடைத்திட நினைப்பவர்களுக்கும் முன்னால் பெண்ணே துணிந்தெழு! உன்னை காம வேட்டையில் சிறைபிடிக்க நினைப்பவர்களுக்கு அவமானங்களால் சிதைக்க நினைப்பவர்களுக்கும்

அவள் பெயர் ரஹ்மா. சாதரண தரப்பரீட்சை எழுதிவிட்டு பெறுபேற்றுக்காக காத்திருக்கும் மாணவி. சிங்களம் பேச கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்ற பேராவலில் அவளது தோழி அனுப்பிய சிங்கள வகுப்பில்

நீ யாரென்று தெரியாமல் தான் உன்னை நினைக்கிறேன் ஏனென்று கூட புரியாமல்! நீ இப்போது எங்கிருக்கிறாய்? ஏன் இன்னும் என்னை தவிக்க வைக்கிறாய்? நீ இப்போது என்ன

இது வெறும் வார்த்தை மட்டும் அல்ல. எனது உள்ளத்தால் உணர்ந்து உனக்காக கூறும் என் இதய வாசகம். என் வாழ்க்கை பயணத்தின் முடிவு வரை உன்னால் என்னோடு

எனது பெயர் என்னவென்று எனக்கு தெரியாது. நான் வானில் பறப்பதாலோ என்னவோ மனிதர்கள் என்னை பறவை என்று அழைத்தனர். அதனால் நானும் அவ்வாறே அடையாளம் காணப்பட்டேன். அறிமுகப்படுத்தப்பட்டேன்.

ஒரு சிறு தலை வலிக்கும் மருந்து மாத்திரை பிராத்தனையை விட மாந்திரீகத்தை நம்பும் மக்கள் தனது வாழ்க்கை விதியில் இறைநிழலை விட மாந்திரீக நிழலிலே கழிக்க வேண்டி

எதிர்ப்பார்ப்புகள் ஏமாற்றங்களாகி என் வாழ்க்கை பக்கங்களை கிறுக்கியும் கிழித்தும் போனதால் சில காலமாக திறக்கப்படாத புத்தகத்தை தூசி தட்டி படிக்கையில் கண்ணீரால் என் எழுத்துக்களும் கலங்கிப் போனது

கண்ட கனவுகள் நிஜமாகும் நேரம் வாழ்வின் மைல்கற்களை அடையும் நேரம் நீண்ட காத்திருப்புக்கு பதில் கிடைக்கும் நேரம் மொட்டுக்கள் இதழ் விரித்து பூக்கும் நேரம் புரியாப் புதிர்களுக்கு

எனது கண்கள் காத்திருக்கிறது எனக்காக இறைவனால் படைக்கப்பட்ட என்னவனை காண்பதற்காக! எனது இதயம் காத்திருக்கிறது என்னவனின் அன்பிற்காக எனது மனக்காயங்கள் காத்திருக்கிறது என்னவனின் ஆறுதல் வார்த்தைகளுக்காக! எனது

இது தண்ணீரை தேடிய தாகம் அல்ல மாறாக எனது இலக்குகளை அடைவதற்கான தாகம் எனது இந்த தேடல் பயணத்தில் எங்கு பார்த்தாலும் கானல் நீர் தான் தெரிகிறது

நீ என்னை பார்க்கிறாய் என்று நான் அறியாத வரை நான் நானாகத் தான் இருந்தேன் நீ என்னை தான் பார்க்கிறாய் என்று தெரிந்த பிறகு நான் நானாகவே

பறவைகளை சிறைப்பிடித்தால் விடுதலை கிடைத்து விடும் கனவுகளை சிறைப்பிடித்தால் விடுதலை யார் தருவாரோ? கட்டிலில் குழந்தை அழுதால் கண்ணீரை தாய் துடைப்பாள் கடலுக்குள் மீன் அழுதால் கண்ணீரை

பணம் தேடும் உலகிலே மனிதா நீ எதை தேடி அலைகிறாய்? குணம் தேடும் ஒருவரை எப்போது காண்பது? பணத்தின் கம்பீரம் எதற்கு? படைத்தோனை மறக்கவா? மனமே காயம்

தெரிந்தோர் தெரியாதவர் என எல்லோரையும் பிணைத்திடும் கயிறு ஸலாம் வீட்டில் பாடசாலையில் வேலைதளத்தில் கடைத்தெருவில் என்று எங்கும் பரந்து காணப்படும் வார்த்தை ஸலாம் பெற்றோரிடம் நண்பரிடம் ஆசிரியரிடம்

எனக்கான சிறு உலகின் பல்லாயிரம் விண்மீன்களுக்கு மத்தியில் உதித்த நிலவும் நான் எனக்கான வாழ்க்கைப் பயணத்தின் கனவுகளுக்கான தேடலும் நான் எனக்கான வினாக்குறிப் புதிர்களின் விடையும் நான்

தொலைவில் நீ இருக்கும்போது பல ஏக்கம் வாழ்வில் எட்டி விடும் தூரத்தில் நீ இருக்கும்போது சிறு கவலை மனதில் அதற்காக உன்னை விட்டு விடவும் முடியாது உன்னை

அளவோடு பேசுகிறாள் அர்த்தமாய் பேசுகிறாள் பண்போடு பேசுகிறாள் பவ்வியமாக பேசுகிறாள் பலதை மறைக்கிறாள் காரணத்துடன் சிலதை உரைக்கிறாள் காலநிலையுடன் அதிகமாக பேச நினைத்தால் அதிகமாக மௌனம் கொள்கிறாள்

நட்பால் என்னை வென்றவள் அன்பால் என்னை அணைப்பவள் தக்க தருணத்தில் கை தருபவள் தவறு செய்தால் சுட்டி காட்டுபவள் அவளிடம் எதையும் மறைத்து சமாளிக்க முடியாது கழுகுப்

எதற்காக என்னை விட்டு பிரிந்தாய் ஏன் என்னை ஏற்க மறுக்கிறாய் உன்னை சுமை என நினைத்த கணங்களை பொய்ப்பித்து விட்டாய் நீ கசக்கிறாய் என்று எண்ணி முகம்